ก่อนขึ้นเครื่อง TG622 อาจารย์นัดมาที่เกตด้านในก่อน 5 ทุ่ม ไอ้เราก็กินข้าวมาตั้งแต่ช่วงหกโมงตอนแรกก็ไม่หิวหลอกพอจะขึ้นเครื่องเท่านั้นแหละ .... หิวเลย ยังดีที่มีพี่ที่ไปด้วยแบ่งไส้กรอกให้กิน เฮ่อ ค่อยยังชั่ว
คราวนี้บินด้วยสายการบินไทย ประทับใจ Accessory มาก หน้าจอที่อยู่ตรงหน้าทำได้หลายอย่างมาก ที่เด่นคือ ดูหนัง (มีหนังเยอะมากแบบมีหนังใหม่แบบพึ่งปล่อยอย่าง chappie ที่พึ่งออกจากโรงมาไม่นาน เพลงเลือกได้เยอะมากทั้งหนังทั้งเพลงมีเป็นพันมั้ง มีฟังก์ชันคุยแชต แล้วก็เล่นเกมแบบ join กนได้ด้วย สุดยอด) ตอนแรกตั้งใจจะดู Imagination game แตไปๆมาเจอเรื่อง The pursuit of the happyness เลยดูเรื่องนี้แทน เห็นรีวิวมันดี พอดูแล้วก็ไม่ผิดหวังจริงๆ เป็นเรื่องราวของชายที่ชีวิตกำลังจะพัง เงินเดือนไม่เคยชนเดือน จนตอนหลังเมียก็ทิ้งไป มีอยู่ตอนนึง ประทับใจมาก ลูกชายเป็นคนที่ชอบเล่นบาสมาก แต่พระเอกก็พูดกับลูกชายว่า .. ลูกเก่งอะไรได้หลายอย่างแต่ไม่ใช่บาสแน่ พ่อไม่อยากให้ลูกชูตบาสทั้งวันทั้งคือ ตกลงไหม?
ลูกชายก็เซง เดินไปเก็บลูกบาสแบบไม่อยากเล่นแล้ว
พ่อ (พระเอก) ก็กลับไปพูดอีกว่า อย่าให้ใครมาบอกว่าลูกทำนั่นทำนี่ไม่ได้ แม้แต่พ่อ เข้าใจไหม
เมื่อลูกมีความฝันลูกต้องปกป้องมัน คนที่ทำอะไรไม่ได้เขาจะบอกว่าลูกก็ทำไม่ได้ด้วย
แต่ลูกต้องการอะไรจงเอามันมาให้ได้
เข้าใจเลยว่าทำไมหนังเรื่องนี้ถึงเป็นหนังเรื่องโปรดของใครหลายๆคน
ต่อมาก็ได้อ่าน "โตเกียวไม่มีขา" ขอพี่นิ้วกลม ถือว่าเขียนดีมากเลยเหมาะเป็นหนังสือแจ้งเกิด
ชอบประโยคนึงมากๆ
"ฉันจะบอกความลับของรถไฟให้เอาไหม
มะนไม่สำคัญหลอกนะว่ารถไฟจะพาเธอไปที่ไหน
สิ่งสำคัญคือการตัดสินใจของเธอต่างหาก
ว่าจะกระโดดขึ้นรถไปรึป่าว"
หลังจากนั้น 7 โมงเช้า (ที่ญี่ปุ่น) เราก็ได้เดินทางมาถึง ที่ Kansai International Airport แต่รถตู้เราเหมามาบรรจุคนได้แค่ 9 คน แต่เราไปกัน 11 คน แสดงว่าต้องมี 2 คนที่เสียสละ ใช่ละค้าบ ผมนี่ไงผู้เสียสละไปกับรุ่นพี่อีกคน เป็นพี่ต้องทำใจ
บอกได้เลยว่ามาญี่ปุ่นครั้งแรกประทับใจคนที่นี่มากมีหน้าที่บริการก็ทำเต็มที่ใส่ใจกับรายละเอียดเล็กๆน้อยดูแลเราอย่างดี แม้กระทั่งกลางทางต้องไปเปลี่ยนจากรถตู้ไปเป็นรถเก๋งก่อนขึ้นรถยังเอามือบังขอบประตูก่อนตอนเราขึ้นเลยใส่ใจจริงๆ บางอย่ามันสัมผัสได้ด้วยใจอย่างนั้นแหละ
อาจารย์ที่เราไปพบคนแรกที่มาถึง อาจารย์ kawamura เป็นคนที่น่าตาใจดีแล้วนิสัยก็ใจดีๆจริงๆแจกเอกสารเราเสร็จเตรยมแฟ้มเตรียมบากกาด้วย สุดยอดจริงๆ วันนี้ส่วนใหญ่ยังไม่มีไรมา ก็มีอาจารย์มาแนะนำ แค่ 2 คนได้ อ.คาวามูระ เป็น adviser ของอาจารย์ ที่ไปด้วย แล้วก็เจอกับอาจารย์อีกคนนึงพาไปดู shop การเกษตรเท่านั้นเอง (คนนี้น่าจะเป็นที่ปรึกาาเราในอนาคต) แล้วก็แยกเข้าที่พัก อันนี้พีคจริงที่พักเล็กมาก แบบมากๆ ไม่ถึง 20 ตารางเมตรแน่ๆ จะพาดกาเกงยังอาบน้ำยังไง โอ๊ยคิดถึงห้อง คิดถึงบ้าน มาลำบากทำไมเนี่ย จ๊อบบบบบ จะร้องไห้ เอาหน้ามาแล้วเอาให้สุดๆไป วโทรไปหาแม่ก็ไม่กล้าคุยนานกลัวคิดถึงมากละร้องไห้ ... โอ๊ยคิดถึงบ้าน พรุ่งนี้ของจริงไปนอนก่อนดีฟ่า พุ่งนี้ท่าจะงานหนัก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น