วันจันทร์ที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2558

- 64.55

Monday , 24 / 08 / 2015

        วันนี้ตอนเช้าจะออกไปวิ่งแต่อาการเข่าเจ็บกำเริมมาอีกครั้ง เลยไม่ได้วิ่ง เลยนั่งสมาธิเลย วันนี้ flow ได้ดีกว่าเมื่อวานเยอะเลยอาจติดปัญหาช่วงกลางๆกับท้ายๆนิดหน่อยลืมตาก่อนเวลา 5 นาที ถือว่าเริ่มโอเคละ จากนั้นก็รีบไปเรียน แต่ อาจารย์เปลี่ยนวันสอนเลยว่างไป 


        แปนที่เมื่อคืนเตรียมไว้รับแรงกระแทกจากตลาดถือว่าเตรียมไว้ค่อนข้างแน่นเปิดมา -30 ตามคาดจากนั้นตลาดไหลไปแถว -40 หุ้นที่ถือไว้ยังเอาอยู่ จากนั้นพอตลาดหลุด -40 เริ่ม cut เลยจ้า แผนที่เตรียมมาเหมือนเราเจอเหตุการณ์นั้นมาแล้วครั้งนึง มันทำให้เรานิ่งขึ้นเปิดไปอ่านไลน์กลุ่ม โห ล้มตายกันระเนระนาด คนนี้บอกจะไป 1,000 อีกคนบอกรอ 700 บรรยากาสมัน panic จริงๆเลย ตอนนั้นเริ่มเข้าไปสะสมหุ้นที่ list ไว้ตามแผนได้ 2 ตัว ว่าเป็นการทะยอยๆเก็บละนะ สุดท้ายต้องคัททิ้งไปอีกตัว จากนั้นหุ้นที่เราเคย list ไว้ทรงเสียกันเป็นแทบๆ เรียกว่าไม่มีหุ้นเลยเลยก็ได้ เริ่มหันกับมามองตลาด 




คือ ขาลง เข้าใจ จะหลุดเข้าใจ แต่กรุณาอยู่ใกล้กรอบด้วย แหม หลุดน่าเกลียด เลยกด call set50 dw ไปสองไม้ ตอน 3โมงนิดหลังจากเด้งจาก -50 มา -49 กับ กดตอนปิดอีกไม้เท่าๆกัน ไม่อยากสวนนะ แต่ math. model มันให้สวนจริงๆ ตอนถือหุ้นไว้ 35-40% ถือว่าน้อยมาก ถ้าเทียบกับ position trade แบบเรา วันนี้ dowjone โชว์หล่อ เปิด -1,000 เด้งมา -184 (เที่ยงคืนนิดๆนะ) หล่อมาก  ถ้ายังคงสภาวะนี้ตอนปิดพรุ่งรับรองมีเฮ


        วันนี้ burn energy ไปกับ การเดินทางกับการ focus ในตลาด ไม่มีผลงานที่เรียนเลย ไม่ดีเลยๆ พรุ่งนี้ต้อง balance energy ให้ดีกว่านี้


        เผลอดูหนังไปเรื่องหนึ่ง Edge of  Tomorrow พันเอกของกองทัพสหรัฐคนนึง (รบไม่เป็นแนวหุ่นเชิดของกองทัพ) แต่ดันถูกส่งไปรบที่แนวหน้ากับพวกต่างดาว แล้วพระเอกก็ดันฆ่าต่างดาวมันได้ตัวนึงซึ่งเป็นระดับ อัลฟา โดย พวกต่างดาวเนี่ยมี โอเมก้า เป็นศูนย์กลาง คอยส่งคำสั่งควบคุม พวกมันทุกๆตัว จากนั้นก็เป็นระดับ อัลฟา แล้วก็ลูกน้อกธรรมดา โดยตัวแม่มันมีหน้าที่ย้อนเวลาเมื่อ อัลฟ่า ตาย แต่พอพระเอกข้า อัลฟ่า เลือดอัลฟ่า กระเด็นเลอะพระเอก จากนั้นพระเอกก็ตายแล้วก็ฟื้นขึ้นในเวลา 1 วันก่อนตายเสมอ พระเอกก็ตายทุกๆวันที่เข้าสงครามแล้วย้อนกลับมาอีกวัน .... ที่เหลือต้องไปตามดูเอาเอง ที่ชอบมากก็ คือ ตอนสุดท้ายพระเอกย้อนเวลาไม่ได้แล้ว หน้าที่ คือ ทำตรงหน้าให้ดีที่สุด 


มันดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่ฟังดูง่ายที่สุดแต่ก็เป็นเรื่องที่ทำยากที่สุด เช่นกัน มีนักเขียนคนนึงเคยถามคำถามไว้สามข้อ คือ 


ใครคือคนที่สำคัญที่สุด ?


งานชิ้นไหนสำคัญที่สุด  ?


และเวลาไหนคือเวลาที่มีค่ามากที่สุด ? 


ข้อแรกคนส่วนใหญ่มักตอบว่า พ่อ แม่ ลูก หรือครอบครัว คนรัก แต่เขากลับตอบว่า คนที่อยู่ตรงหน้า  


ข้อสองคนส่วนใหญ่มักนึกถึงโปรเจคชิ้นสำคัญๆมูลค่ามหาศาล แต่เขากลับตอลว่า งานตรงหน้า 


ข้อที่สาม เขาก็ตอบว่า เวลาปัจจุบัน 


จากคำตอบสามข้อ ค่อย ๆ คิด ว่าทำไมเขาถึงพูดแบบนั้น ท่าน ว.วชิรเมธีเคยพูดถึงคำถามสามข้อนี้ในคลิปๆหนึ่ง ซึ่งดีมากๆเลย และตรงกับคำสอนของ ท่าน ติช นัท ฮัน เรื่อง now ด้วย 


ยิ่งคิด ยิ่งไม่รู้ เพราะไม่คิด จึงรู้ ที่รู้ เพราะไม่คิด #เข้าใจมากขึ้นเมื่อนั่งสมาธิ 


หนังเรื่องนี้ยังมีอะไรอีกหลายอย่างวที่น่าสนใจ พระเอกจากรบไม่เป็นเลยเก่งขึ้นเพราะซ้อม ซ้อม แล้วก็ซ้อม ความเก่งไม่เคยง่าย พระเอกเกือบจะเลิกไปตั้งหลายครั้ง แต่เพราะถ้าเลิกก็ต้องสูญเสียบางอย่างไป มันเลิกไม่ได้


ทีม สำคัญเสมอ ไปให้ไกลต้องไปด้วยกัน ต้องไว้ใจกัน ถึงจะเป็นทีม


ปล. รู้สึกตัวเองเขียนงงคราวหน้าขอแก้ตัวใหม่

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น